Maria Gigliotti

Ad - Soyad: Maria Gigliotti
İstenen Bina(lar): Slytherin, Ravenclaw
İstenen Sınıf: 7

Karakterin Genel Özellikleri: Elâ gözlere, kumral ve dalgalı saça sahiptir. 45 kilogram ağırlığında, 167 santimetre boyundadır. Takıntılıdır, bulanıklardan iğrenir. İnsanlara saygısızca davranır, kabadır ve onları baştan çıkarmayı ve kızdırmayı çok sever. İçinde daimi bir yıkma hissi vardır, eleştirmeye bayılır. Karanlık Lord'un hizmetkârı olmak için sabırsızca beklemektedir. İtalyan ağzıyla konuştuğu İngilizce, onun tarzıdır: yani bağırıyor gibi konuşan cazgır bir kız.
Çok iyi Lâtince bilir, şaraba ve pizzaya bayılır. Çok iyi bir yemek pişirir ve kesinlikle kendi başına hayatını sürdürüp de üç bebeğe birden bakabilecek kapasitededir, yalnız fazla sese tahammülü yoktur. Bir şizofrenin birçok belirtisi görünebilir: Saatlerce hareketsiz ve sessiz durma, belirli bir sese odaklanma ve bazen düzgün konuşamama.
En nefret ettiği şey belki de âşık kızlardır bulanıklardan sonra, aşk acısına giren kızları görünce çok sevinir.

Karakterin Geçmişi: İtalyan büyücüleri kanını taşır. Annesi Iolande ile babası Dario Slytherin'den mezun olmuşlardır ve İtalya'nın en meşhur ölümyiyenlerindendir. Ailesi sanata çok yatkındır, herkes en az bir enstrüman eğitimi alır çocukluğunda. Bununla birlikte, Latince ve Fransızca da ailenin arasında konuşulan diller arasında bulunmaktadır. Ailenin kendine ait bir köşkü ve mezarlığı bulunmaktadır. Vatikan BaşPiskoposluğu'nun izniyle Gigliotti Katolik Kilisesi açılmıştır, aile fertleri ibadete katılmakla birlikte herkese açıktır. Aileden çıkan çok sayıda Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeni vardır, ayrıca Drumstrang ile yakın temas içindedir.

RP Örneği:
Karanlık ve yağmurlu bir yaz gecesi... İnsanın içini ürperten bir sessizliğe bürünmüş, tenha bir sokakta dolaşıyordu, gözleri fıldır fıldırdı. Bir ileri, bir geri gidiyordu. Sessizlikle öylesine tek vücut olmuştu ki, herhangi bir tıkırtıda bile çığlık çığlığa kaçabilirdi. Bir kabadayı gibiydi adeta. Kabayenge de dense fena olmaz hani, gören gece sokağı kollayan bekçi sanırdı.
Zaman ne kadar da yavaş geçiyordu. "Şıpşıpşıpşıp!" diye çığıran yağmur damlalarının sesine takılmıştı kulağı. Böyle şeyleri dinlemeyi severdi. Bir ninni gibi gelirdi ona, bazı sesleri tekrar tekrar dinlemek. En sonunda yerinde durdu, gözleri kapanmaya başlamıştı ki bir elin varlığını arkasında hissetti. Kukuletasından asasını çıkardı ve arkasına dönüp baktı, hiç de şaşırmış gibi durmuyordu. Gelen kişi ona aşk mektupları gönderen ve gece çıkmak için teklifte bulunan uzun boylu, kumral çocuk Jesse'ydi. Küstahça bir bakış attı, İtalyan aksanıyla konuştuğu ince sesli cazgır kız İngilizcesiyle:
"Myerhabı, Jesse."
"Merhaba tatlım. Davetimi kabul edeceğini mi söyleyeceksin ?"
"Ya, hatta bunu sana süylimeg itzin evden gaçdim."
"Canım, çok tatlısın."
"Myen zyenin aynadaki yantsımanim, Jesse. Bag, zyene ne gyetirdim." (Kıskıs gülmektedir içinden sinsice.)
"Ne getirdin aşkım ?"
Maria arkasını döndü, kukuletasından bir sülük maskesi çıkarıp yüzüne geçirdi ve Jesse'ye döndü:
"Bag, yantsımana."
Jesse çok üzgündü, Maria'nın kendisini sevip sevmediğini hâlâ anlayabilmiş değildi, hem onun için evden kaçtığını söylüyordu. Hem de aynadaki yansıması olarak kendisine sülük maskesi gösteriyordu. Ona acaba bir şeyler mi ima ediyordu ? "Beni bırak, git, mektuplarını da peşinde götür !" mü demek istiyordu ? Kendisi de hâlâ Maria'ya neden aşık olduğunun farkında değildi, dünya üzerindeki belki de en kaba kızı bulmuştu, ama aşktı bu, gözü kördü. Gidip bir deliye bile aşık ederdi hayat insanı.
"Tatlım, üzüyorsun beni."
"Hahahahahaha !" diye kahkahasını atıp dalgasını geçtikten sonra çevirdi kazını Maria:
"Alinma dzanim, salt mir şagga idi."
"Seni seviyorum."
"Myenim zyeni sevip sevmedighimi anlamak istyermısın, Jesse ?"
"Hem de çok, bi' tanem !"
"O vakid güzlerini gabad."
Jesse müthiş bir heyecan içerisindeydi, Maria ona aşk-ı ilandabulunacak, onu sevdiğini belirtmek için dudaklarına yapışacak ve dakikalarca öpüşeceklerdi... Sonra herkes kendi evine gidecek ve ertesi gün Madam Podmerda'nın yerine gideceklerdi... ki:
Maria, Jesse'nin yüzüne doğru yanaştı ve burnunu "hart !" diye ısırdı. Jesse, can havliyle bağırdı, Maria onu susturmak için duvara doğru itti ve boynundan tutup asasını uzatarak:
"Bag, bu son şansin. Beszimi birag, yuhsa, tatildeyiz dimem, asami kullanirım. İmdi, munu gimsiye süylimeycegsin ve beszimi biragadzagsin. Anlaszildi mi ?"
"Evet" anlamında başını salladı Jesse. Maria kukuletasını savurdu ve ışınlandı, sıcak odasına gitti. Jesse ise dört nala evine doğru koştu. İşte böyle sülükleri böyle çıkarıyordu yuvasından Maria, ne akraba, ne dost dinler, bildiğinden şaşmayan biriydi. Bir şeyi istedi mi kim tutabilirdi onu ?.. İstemediğinde ise, ya o şeyi görmeyecekti, ya da o şey...

1. devam edecek demiştim, sık sık bağlantım koptuğu için yazdıklarım boşa gitmesin istedim.
2. https://hogwartsekspresi.editboard.com/semen-apka-f63/maximilian-blachard-t5953.htm buraya bakarsanız, bugün bir kişinin Slytherin'e alındığını görebilirsiniz.

Affınıza sığınırım.

Hesap vermek zorunda değilsiniz, ama bu kadar pataklamak zorunda da değilsiniz. Buraya bir arkadaşımın tavsiyesiyle gelmeme rağmen, yönetim gayet aşağılayıcıymış, bunu anladım sanırım.

Hayır, gönderiyorum başvurumu. Bir avuç kişinin davranışları için terk edecek değilim burayı.

Herkes kendi görevini yerine getirsin ki forum kalkınsın.

Pek tabii, üyeler de susmaları gerektiği yerde sussunlar ki adminlerin sabrını taşırmasınlar.

Ravenclaw 7. Sınıf.