Awifor Radolph Korrigan

Musluktan akan suyun gözyaşları kadar sıcak olmadığını biliyordu. Neden ağladığını kendiside tam olarak kestirememişti fakat hıçkıra hıçkıra ağlıyordu Awifor. Suyu kapadı ve hafifçe kafasını kaldırdı. Ağzından çıkan buhar sebebiyle buğulanmıştı aynası.Dağınık ve uzun saçlarını eliyle düzelttikten sonra aynayıda silmeyi ihmal etmedi. Bir yandan ağlıyor bir yandanda kendisine bakıyordu.Sağ gözünden hafifçe sızan gözyaşından sonra donup kalmıştı.Sanki kendisini hiç bu kadar masum görmemişti. Bir anda kulaklarında annesinin sesi çınladı. Annesi ona üzüldüğünü söylüyordu.Ağlamaktan kurumuş dudaklarıyla birşeyler mırıldandı ve kafasını sağa sola çevirdi. Kendisine son birkez daha baktktan sonra aynaya yumruğunu sert bir şekilde indirmişti. İçinden bunu birine vursa belkide bayıltabileceğini düşündü ama artık düşünme becerisini yavaş yavaş kaybediyordu. Kesilen kolundan akan kandan olsa gerek şuurunu kaybetmek üzereydi. Ne kadar çok gürültü çıkardığını kendiside biliyordu ama birşey yapamazdı. Lavabonun yanına öylece yığılıp kaldı. Ağzını son birkez daha açacak gibi oldu, gözlerini açtı ama birşeyi bile net göremiyordu.'Seni seviyorum' kelimeleri ağzından net bir şekilde döküldü ve artık kendini rahatça salabilirdi. Etrafa bir daha ne zaman düzgünce bakabilecek bilmiyordu. Son gördüğü şey elinde asasıyla babasının kapıyı açması olmuştu.