..:Baş şifacının odası:..

Baş şifacı Alicia Granger ve stajyer şifacısına ait çalışma odasıdır...

Alicia kendine ait odanın kapısının önüne geldiğinde elini kapının kulpu üzerinde yavaşça gezdirdi.Bir tıkırtı sesi ile beraber kapı açıldı.

Arkasından kapıyı sessizce kapatan Alicia dönüp odasına baktı

İki büyük pencereden sızan güneş ışığı yerde parlak şekiller olusturuyordu.Oda bu canlı ışık altında oldukça davetkar gözüküyordu doğrusu…

Odadaki ahşap mobilyalrın üzerinde koyu kırmızı cila ince perdeden sızan güneş ışığında ışıl ışıl parlıyordu.Duvarlardan birine büyük bir dolap yaslanmıştı biraz ilersinde de çalışma masası ve koltuğu duruyordu.İşte bunlardan oluşuyordu baş şifacı Alicia Grangerın odası...

Masasına geçip rahat koltuğuna yöneldi.Kendini koltuğa bırakmasıyla beraber hakkında bilgilendirildiği yardımcısı ile tanışmadığı aklına geldi.Gelirken odaların önünden geçmişti ve herhangi birini görmemişti..Birden aklına şifacılar odası geldi.O daha içerde kaldığı için eğer ordaysa onu görmemiş olabilirdi.

Tam koltuğundan kalkmak için yeltenmiştiki ayakları bu duruma isyan etti.Az önceki tedavi onu yormuştu.Aniden duyduğu bir kanat sesi ile beraber kafesteki baykuşu geldi aklına.

Alicia onu koyucak bir yer bulamadığı için şimdilik masasının üzerine koymnuştu.Eline bir tüy kalem alıp önündeki parşömene kısa bir not karalamaya koyuldu.

Miss Black
Okula yeni geldim Ve sizinle biran önce tanışmayı çok isterim. Müsait olduğunuz en kısa zamanda odamı ziyaret etmenizi rica edicem..
Saygılarımla
Baş şifacı Alicia Granger.

Parşömeni katlayıp huysuz kuşun ayağına bağladı.Hayvanın çırpınmasına sinirlenen Alicia

“Hadi ama bu kadarcık bir yol içinde yapma!” diye söylendi.Baykuşu tanıdığı en tembel kuştu ama genede kendini Aliciaya sevdirmeyi başarıyordu.

Baykuşu zorla pencereden uçurduğunda tekarar koltuğuna gömülüp yeni yardımcısı gelene kadar önündeki Hogwarts yılını düşünmeye başladı…

Daisy, Miss. Granger'in odasının önüne geldiğinde durup önlüğünü düzeltti ve boğazını temizleyip kapıyı çaldı.

İçerden; "Girin" sesnini duyulması üzerine kapıyı açıp içeri girdi.

Odaya girer girmez ilk dikkatini çeken şey mobilyaların ahşap olması oldu. Ahşaba bayılırdı, o yüzden ahşap mobilya kullanılan her oda ona çok sempatik geliyordu. Yüzüne bir gülümsemenin yayılmasına engel olamadı.

O sırada Miss. Granger'ın da kendisine gülümsemekte olduğunu fark edince saygılı bir tavırla ilerleyip elini uzattı,

"Merhaba Miss.Granger ben yardımcınız Black, Daisy Black. Davetinizi aldığımda Göl Kenarı'ndaydım o yüzden geciktim, kusura bakmayın."

Daisy konuşurken Miss.Granger'ın ne kadar yorgun göründüğünü fark etti. Bunun iki nedeni olabilirdi ya çok uzun yoldan gelmişti ya da zor bir tedaviden çıkmıştı. Ona kanı ısınmıştı. "Sanırım iyi bir ikili olacağız." diye geçridi içinden.

Kapının çalınmasıyla beraber gözlerini açan Alicia yerinden doğrularak "Girin"diye seslendi..

Nazikçe açılan kapının ardından içeriye odaya bakıp hoş bir biçimde gülümseyen beyaz önlüklü bir genç hanım girdi...Biran şaşırsada sonradan bu önlüğün aynı babasının ve arkadaşlarının giydiği doktor önlüğü olduğunu anladı..Biran anıların tatlı sıcaklığını hissetti Alicia.İçindeki şifayı keşfetmesini sağlayan babasını ve hayranlıkla izlediği tüm o tedavileri geldi aklına...

"Merhaba Miss.Granger ben yardımcınız Black, Daisy Black. Davetinizi aldığımda Göl Kenarı'ndaydım o yüzden geciktim, kusura bakmayın."

Bu sözle beraber irkilen Alicia kendini anıların o tatlı sıcaklığından kurtarıp uzatılan eli içtenlikle sıktı.

"Önemli değil miss Black,aslına bakarsanız bende yeni gelmiş sayılırım"Bu sözleri söylerken bir yandanda masasının önündeki koltuğu işaret edip oturmasını rica ediyordu..

Yeni yardımcısı koltuğa otururken Alicia da sözlerine devam etti.

"Şifacılar odasını ve kendi masanızı görmüş olmalısız.Ben ihtiyacınız olabiliceğini düşündüğüm herşeyi temin etmeye çalıştım ama genede bir eksiğiniz olursa çekinmeden bana bildirin.."

Kendisini saygı ve dikkatle dinleyen genç hanımın yüzüne bir an baktıktan sonra gülümseyerek devam etti

"Dersler yeni başladığı için öğrencilerimiz kendilerini korkunç hallere sokucak hatalar yapmaya yeni başladılar..Yada hayatınızda görmediğiniz uğursuzluk büyüleriyle karşılaşmanızı sağlıycak gruplaşmalarda belliki daha olmadı..Ama tüm bunlar sanırım çok kısa bir zaman içinde gerçekleşmeye başlıycak..O zaman büyük ihtimalle isyan edicek kadar çok yoğun olucaz tabiii ben mezun olduğumdan beri Hogwarts öğrencilerinin sessiz sakin ve.."birazda vurgulayarak devam etti"kurallara bağlı öğrenciler oldukları gibi iyimser bir ihtimale inanıp bunu umabilirizde"..."Genede umarım yoğun çalışma temposuna alışıksınızdır..?"

Gülümseyerek sözünü bitirdiğinde birkez daha genç şifacıyı incaleyip bu kızdan hoşlandığına kanaat getirdi.Bir yanadanda içinden "hem zaten bende her zaman beyaz önlüğü yeşil cüppeye nazaran daha cazip bulmuşumdur"diye geçiriyordu...

Daisy, Miss. Granger'ın nazik bir tavırla kendisini karşılamasının içindeki sempatiyi daha da arttığını fark etti. "Yeni şefimle galiba gerçekten iyi anlaşacağız." diye geçirdi içinden. Sonra birden gülümsedi kendi kendine, "Şef mi? Ne diyorum ben? Ah Daisy hala Muggle alışkanlılarından kurtulamadın."

Muggle hastanelerinde çalışarak geçirdiği beş yıl, ona sağlam alışkanlıklar kazandırmıştı. Önlük giyme, üstlerine "Şef" diye hitap etme gibi. Aslında büyücüler için çok garip alışkanlıklardı ama Daisy rahatsız olmuyordu bundan. Görünüşe bakılırsa Miss. Granger'ın da bir itirazı yoktu.

Düşüncelere dalmışken Miss. Granger'ın sözlerine devam ettiğini fark etti. Koltuğuna oturup dikkatle dinlemeye başladı onu.

"Dersler yeni başladığı için öğrencilerimiz kendilerini korkunç hallere sokucak hatalar yapmaya yeni başladılar..Yada hayatınızda görmediğiniz uğursuzluk büyüleriyle karşılaşmanızı sağlıycak gruplaşmalarda belliki daha olmadı..Ama tüm bunlar sanırım çok kısa bir zaman içinde gerçekleşmeye başlıycak..O zaman büyük ihtimalle isyan edicek kadar çok yoğun olucaz tabiii ben mezun olduğumdan beri Hogwarts öğrencilerinin sessiz sakin ve.."birazda vurgulayarak devam etti"kurallara bağlı öğrenciler oldukları gibi iyimser bir ihtimale inanıp bunu umabilirizde"..."Genede umarım yoğun çalışma temposuna alışıksınızdır..?"

"Haklısınız Miss. Granger." diyerek saygılı bir tavırla söze başladı. "Henüz daha bizi uğraştıracak sorunlar çıkmadı karşımıza. Nasıl sorunlarla karşılacağımızı az çok tahmin edebiliyorum, Hogwarts'ta okurken en sevdiğim şey, burada Miss.Brown'a yardım etmekti."

Bir an duraladı, boğazının düğümlendiğini hissetti. Miss. Brown'ın artık orada olmadığı, bir daha ona akıl danışamayacağı, onunla tatlı sohbetler edemeyeceği fikri ona dayanılmaz geliyordu ama buna alışmak zorundaydı. Yavaşça boğazını temizleyip devam etti sözlerine.

"Hogwarts öğrencilerinin sessiz, sakin olacağı ihtimali dediğiniz gibi fazla iyimser bir tahmin olurdu ama haklısınız bunu umabiliriz de. Merak etmeyin yoğun çalışma temposuna oldukça alışığımdır, gece nöbetleri de buna dahil." dedi gülümsemeyi başararak.

"Hem başımda sizin gibi bir şef olduktan sonra bu yoğunluğun üstesinden rahatlıkla gelebileceğimize eminim."

Bir saniye sonra ne söylediğinin farkına varmıştı. "Hay dilin pırttı." diye kızdı kendi kendine içinden. "Şef yok artık Daisy!"

Miss.Granger'ın yüzüne bakınca onun bu söze fazla şaşırmadığını fark etti. Bu Daisy'i şaşırtmıştı. "Belki de Muggle hastahanelerine alışkındır." diye geçirdi içinden.

"Hogwarts öğrencilerinin sessiz, sakin olacağı ihtimali dediğiniz gibi fazla iyimser bir tahmin olurdu ama haklısınız bunu umabiliriz de. Merak etmeyin yoğun çalışma temposuna oldukça alışığımdır, gece nöbetleri de buna dahil."

Yardımcısının bu sözleri söylemesiyle beraber içinde bir şeylerin rahat bir nefes aldığını hissetti Alicia..Daha önce çalıştığı hastanede de baş şifacıydı ve insanları istemedikleri bir işe zorlamanın ne kadar rahatsız edici bir durum olduğunu biliyordu..Ki kendisi gibi herşeyin bir düzen içinde ve dört dörtlük bir biçimde yapılması taraftarı olan birisi için bu çok daha can sıkıcı bir hal alıyordu..

O tüm bu düşünecelere dalmışken yardımcısı;

"Hem başımda sizin gibi bir şef olduktan sonra bu yoğunluğun üstesinden rahatlıkla gelebileceğimize eminim"diyerek sözlerine devam etmişti..

Biran şaşalayan Alicia bunu kendi bile farkına varmadan gülümsemeye başlamıştı..Ancak gülümsemesini sağlayan şey yeni yardımcısının kendisine söylemiş olduğu hoş söz değildi..Bunu sağlayan kendisine 'şef' diye hitab edilmesiydi...Tıpkı babasına söyledikleri gibi...

Bu sırada genç hanım yüzünü ekşitip kendi kendini azarlar bir havaya bürünmüştü..Biraz daha içten ve sesli gülen Alicia;

"Çok teşekkür ederim Miss Black ama yanılmıyorsam Muggle hastanelerinde biraz bulunmuşluğunuz var sanırım değilmi..? dedi belirsiz bir göz kırpmasıyla beraber beyaz önlüğü işaret ederek...

"Çok teşekkür ederim Miss Black ama yanılmıyorsam Muggle hastanelerinde biraz bulunmuşluğunuz var sanırım değilmi..?"

"Evet," dedi Daisy gülümseyerek. "Hogwarts'tan mezun olduktan sonra, 5 yıl boyunca Muggle hastanelerinde çalıştım. Oradan bazı alışkanlıklar kaldı, en kuvvetlileri de önlük giymek ve üstlerime "Şef" diye ifade etmek."

Bir an duraladı, sonra Miss. Granger'ın gözlerindeki yumuşak ifadeden cesaretlenerek sözüne devam etti;

"Sanırım sizin de Muggle hastanelerinde bulunmuşluğunuz var değil mi?"

"Sanırım sizin de Muggle hastanelerinde bulunmuşluğunuz var değil mi?"

Gülümseyerek bu soruya"Aa..evet ama görev yapmadım.Muggle bir yakınım orda çalışıyordu..diye kestirme bir cevap verdi..

Koltuğunda biraz daha doğrulan Alicia "Miss Black tanıştığımıza çok sevindim ve gördüğüm kadarıyla sanırım iyi bir ekip oluşturabilicez."Başı iyice zonklamaya başlamıştı.Biraz duraksadıktan sonra zoraki bir gülümsemeyle nazikçe sözlerine devam etti.

"Eğer sorucağınız başka herhangi bir sorunuz yoksa izninizi istiycem..Yol ve bugün yaptığım bir tedavi beni çok yordu..."

Alicia yeni tanıştığı genç yardımcısını geçirmek için ayağa kalktığında gözü pencereden dışarıya kaydı..Dışarıda yavaş yavaş karanlık çökmeye başlamıştı ve bahçedeki bitkilerin ışıldayan son yapraklarıda yerini karanlık bir dinginliğe bırakıyordu...

"Aa..evet ama görev yapmadım.Muggle bir yakınım orda çalışıyordu..."

Miss. Granger'ın verdiği bu cevap Daisy'i rahatlatmıştı. Muggle hastanelerine alışkın olan biriyle çalışmak onun için çok daha iyiydi elbette. Yalnız soruyu cevaplarken Miss. Grager'ın biraz tedirgin olduğun fark etmişti.

"Sanırım o da benim gibi Muglle hastaneleriyle olan bağının nedenini açıklamak istemiyor. Neyse ki bana neden orada çalıştığımı sormadı." diye geçirdi içinden. Bu konuyu konuşmayı hiç istemiyordu, o nedenle Miss. Granger'ı gayet iyi anlıyordu.

Birden Miss. Granger'ın yeniden konuşmaya başladığın fark etti bu sefer iyice yorgun görünüyordu genç kadın;

"Miss Black tanıştığımıza çok sevindim ve gördüğüm kadarıyla sanırım iyi bir ekip oluşturabileceğiz.Eğer soracağınız başka herhangi bir sorunuz yoksa izninizi isteyeceğim..Yol ve bugün yaptığım bir tedavi beni çok yordu..."

"Teşekkür ederim Miss. Granger, ben de tanıştığımıza çok memnun oldum. Sizinle iyi bir ekip olacağımızdan da eminim." diye cevapladı Daisy ayağa kalakarak, elini uzatıp Miss. Granger'ın elini sıktı.

"Lütfen rahatsız olmayın, dinlenmenize bakın. Görüşmek üzere." sözleriyle, ona kapıya kadar gelmesine gerek olmadığını belirttikten sonra kapıya yöneldi. Kapıdan çıkarken Miss. Granger'ın pencereden dışarıyı seyrettiğini gördü. Belli belirsiz gülümseyerek kapıyı nazikçe kapatıp dışarı çıktı.

"Lütfen rahatsız olmayın, dinlenmenize bakın. Görüşmek üzere" yardımcısının bu sözlerle göstermiş olduğu nezakete gülümseyerek cevap veren Alicia onu uğurladıktan sonra yavaşça az önce terk etmiş olduğu koltuğuna döndü..

Kendini koltuğa bırakan Alicia ağrıyan gözlerini avup yüzünü avuçlarının içine aldı..Bir süre bu şekilde kalıp dinlenmeye çalışırken pencereden gelen bir gümbürtüyle yerinden sıçradı..

Pencerede baygın yatan şaşkın baykuşunu görüncede kısa ve zararsız bir bela okuyup onu almak için pencereye doğru ilerlemeye başladı..

Pencereyi açarken bir yandanda"Biliyormusun ne yapıcam yarın gidip yeni bir baykuş alıcam ve seni kafesine kapatıp dolabın en kuytu köşesine tıkıcam.."diye kuşa gözdağı veriyordu

Kuş bu sözleri anlamış gibi kısa ve ilgisiz bir çığlık atıp kendini Alicianın kollarına bıraktı.

Söylemiş olduğu gibi onu kafesine tıkan Alicia iş dolap kısmına gelince biraz duraksadı..Ve kuşa bakıp derin bir of çekti.Tüm inadına karşın genede annesinin sözünü dinlemek zorunda kalan bir çocuk gibi somurta somurta onu masasının üstüne bıraktı..

Kuş kafesin içinde fanalık geçirmiş gibi yatıyor ve Aliciaya kulak asmıyordu..Yaşlı kuşuna bakıp gülümseyen Alicia içinden "Sanırım artık dinlenme zamanı geldi ha.."dedi sevgili baykuşuna onu azarlamak boşunaydı yaşlanmıştı ve artık Alicianın yeni bir hayvan alma zamanı gelmişti..

"Yarın ilk işim bu olucak.."biran ahşap aynasına yansıyan haline gözü takılan Alicia "Ama kesinlikle yarın..."diye aceleyle ekledi.