Kompartman No: 3

Konu: Geri: Kompartman No: 3 Paz 08 Mart 2009, 21:10

Etrafta binlerce telaşlı çocuk,sevinç çığlıkları ve mutluluk kahkaları atıyorlardı.Hogarts'ın açılmasına yeni dönemin başlamasına az kalmıştı.Yeni başlayan 1.sınıflar bile ailelerinden daha az telaşlıydılar.Artık onlar için yeni bir hayat başlıyordu.Ama aileler,çocuklarının bu ilk yanlız deneyimlerinde başarısızlığa uğrayacaklarından korkuyorlardı.Onun için sürekli düşünceli bir şekilde çocuklarının peşlerinde koşturup duruyorlardı.O aileleirin arasında bir aile vardı ki sürekli başarıları ile adından sözettirmiş ve başları dik,küçük Charlotte'larını bineceği kompartmana doğru götürüyorlardı.
Charlotte,bugün her zamankinden daha fazla heyecanlıydı.Bütün yazı kardeşleri ve kuzenleriyle eğlenerek geçirmesine rağmen Hogwarts'ı ve onun koca ihtişamını özlemişti.Günlerdir gözüne uyku girmemişti.Heyecanla bugünü bekliyordu.Birazdan tanıdık yüzler etrafını sarmaya başlayacaktı.Arkadaşlarını görürdü belkide kim bilir.
Aklı bu düşünceler içerisinde trene bakarken babasının kendine seslendiğini duydu:
"tatlım,sana her zamanki gibi çok güveniyoruz ve bizi yanıltmayacağını biliyoruz.Başarılar tatlı Charlotte."

Konu: Geri: Kompartman No: 3 Paz 08 Mart 2009, 22:10

Bavul taşıma arabasının yardımıyla bavulunu ve baykuşu Stella'nın kafesini itekliyordu. Dayısı, ''Evet'' dedi. ''Ben öbür tarafa geçmeyeyim en iyisi. Sen tek başına halledersin. Gel sana bir sarılayım!'' Amber, kollarını sıkı sıkıya dayısının boynuna dolarken ağlamamak için kendini zor tuttu, fakat gözlerinin dolmasına engel olamadı. ''Aptal Gözler'' diye düşündü. Gözyaşlarını geri kaçırmak için bir kaç defa gözlerini kırpıştırdı... ''Kendine iyi bak, tamam mı tatlım? Her hafta mektup yaz. Al bak, sana bunu vermek istiyorum. Ve bunları'' Kendini dayısının kollarından kurtardığında, dayısının sağ elinde ufak kare bir kutunun, diğer elinde ise bir cüzdanın olduğunu fark etti. Kare kutu, güneşin bütün ışıklarını çekercesine parlıyordu, evvel onu açmak istedi. Karton kapağı kaldırdığında, kenarları zümrüt işlemeli ufacık kare bir ayna çıktı... ''Ah'' dedi ''Bunu da almalısın!'' Cüzdan epey ağır görünüyordu. '' Bunlar seni bir yıl idare eder yeğen. Kendini iyi bak, tamam mı?'' Yanıt olarak birbirlerine bir kez daha sarıldıktan sonra, Amber gözyaşlarını belli etmemek için hızlıca arkasını dönüp bir güle güle bile demeden arabayla beraber duvarın içinden geçiverdi. Ah, ayrılıklar neden bu kadar zorlu olurdu ki?

Dosdoğru trenin içine girdiğinde, henüz her yerin boş olduğunu gördü. Başka zaman olsa boş bulduğu herhangi bir yere otururdu, ancak bu gün canı birileriyle tanışmak istiyordu. Sırayla bir kaç kompartımanı daha açtı, ancak bunlar da boştu. Sıkıntıyla, bunun da boş olacağını düşündüğü bir kompartımanı daha açtı. Ancak bu boş değildi, pencere kenarında siyah saçlı bir kız oturuyordu... ''Şey, Merhaba. '' diye sordu en uysal haliyle. Heycandan kalbi hızlı hızlı atıyordu, ve bir o kadar da korkuyordu. Ne zmaan yeni biriyle tanışmaya kalkışsa böyle olurdu. Kızın tam karşısına oturdu, burgu gibi gözleri kızı sorgulamak istercesine bakıyordu. Bir-iki sdakikalık bu bakışmadan sonra Amber ''Merhaba, ben Amber Leila Rodrigez. Sen bana Amber diyebilirsin. Senin adın ne?

Konu: Geri: Kompartman No: 3 Paz 08 Mart 2009, 23:16

"Merhaba,ben de Charlotte Alice Rusell.İstediğin ismi kullanabilirisn."
Karşısındaki kızın heyecanlandığını gözlerinden görebiliyordu Charlotte.Biraz olsun onun heyecanını gidermek için küçük bir espiri yapmak istedi.Aslında kendisine Charlotte denmesini severdi ama bu ilk kez tanıştığı yabancı için pekte bir önemi yoktu kendisine Charlotte ya da Alice demesinin.
Bu kızı ilk defa görüyordu.İnsanları ve yaşamlaır tanımayı çok sevmesine ve bir o kadar da aktif olup tüm faaliyetlerde bulunmasına rağmen bu kızı daha önce hiç görmemişti.Yüzünden ve bakışlarından zararsız biri olduğunu anlayabiliyordu,en azından kendisi kadar sinsi olmadığını.
"Seni daha önce hiç görmedim.Kaçıncı sınıfsın?"

Konu: Geri: Kompartman No: 3 Paz 08 Mart 2009, 23:38

"Merhaba,ben de Charlotte Alice Rusell.İstediğin ismi kullanabilirisn."
"Seni daha önce hiç görmedim.Kaçıncı sınıfsın?"
''Üçüncü sınıftayım'' Tam o sırada bir kaç çocuk sesi yankılandı koridorda. ''Çaylaklar'' dedi. ''Acaba hangi binalara seçilecekler, en çok bizim bina mı alır yok sa başka bir bina mı acaba? Onları bu sene neler bekliyor ki?''
Karşısındaki kız buz gibi gözlerle hala ona bakıyordu. Ortamı biraz yumuşatması gerektiğini düşünerek gülümsedi. ''Her şeyi merak ederim de.'' Onu terletmeye başlayan saçlarını elleriyle geriye doğru attı, burası ne kadar sıcaktı böyle! Oysa dışarıda buz gibi bir sonbahar rüzgarı esiyordu. ''Vay canına. Burası ne kadar sıcak, değil mi? Oysa dışarıda buz gibi bir rüzgar var. Peki sen, Charlotte, kaçıncı sınıftasın? Hangi bindasın? Hangi soydasın? Büyü yeteneğin fazla mı az mı? Büyüyünce ne olacaksın?'' Çok fazla soru sorduğunu hissederek sustu. Yanakları kıpkırmızı olmuştu, heyecandan mı sıcaktan mı bilmiyordu. Pencereden dışarıya, gri duvarı izleyerek kendi kendine güldü. ''Üzgünüm, çok soru soruyorum''

Konu: Geri: Kompartman No: 3 Paz 08 Mart 2009, 23:49

Amber'in soruları bitmek tükenmek bilmez gibi duruyordu. Arka arkaya sorular sorması, nefes almadan konuşması Charlotte'ta bir huzursuzluk oluşturdu. Önce bu sorular karşısında ifadesiz kaldı, sonra da belkide yolculuk için çenesi biraz tutarsa iyi bir yol arkadaşı olabilir diye düşündü. Ne de olsa farklı bir öykü vardı karşısında.
"2.sınıfım. Slytherin'deyim. Büyüyünce de Uluslararası Sihirsel İşbirliği Dairesinde görev almak istiyorum."
"Hangi soydansın?" sorusunu yanıtlamak istememişti o an. Aslında karşısındakine ben bir safkanım diyip gururlanmak isterdi ama bu tür şeyler için henüz erken olduğunu düşünüp, vazgeçti. Karşısındaki kızında bu soruyu unuttuğunu umut ederek "Peki sen," dedi,biraz duraklayıp aslında vereceği cevabı çokta umursamayacağını bildiği halde (Gryffindor hariç tabi) yine de "hangi binadansın ve hangi soydan geliyorsun?" diye sordu.

Konu: Geri: Kompartman No: 3 Ptsi 09 Mart 2009, 00:41

''Griffindordayım ben...'' Karşısındaki ona yöneltilen soy sorusuna yanıt vermemişti madem, o da vermezdi. Elinde olmayan bir bilgiyle kendi bilgisini takas etmezdi. İçerisi hala çok sıcaktı, yavaş yavaş bunalmaya başlamıştı bile. Pencereyi açarsa, belki birazcık hava gelir düşüncesiyle yerinden kalktı, pencereyi açmaya çalıştı. Hayır, olmuyordu, inatçı pencereyi incecik kollarıyla açamıyordu. Ama o, her istediğinin yerine getirilmesini isteyen biriydi ve biraz daha debelendikten sonra pencereyi biraz olsun aralayabildi. Sonra biraz daha, biraz daha derken pencereyi tamamen açabilmişti. Trenin çıkacağı yerden, sert sert bir rüzgar esiyordu. Ellerini pervaza dayayarak terlemiş yüzünü biraz ferahlattı. Kenardaki koltuk bölümüne oturdu, bu sefer de Charlotte ile yan yana gelmişlerdi. Düşünceyle başını öne eğdi ve sordu ''Griffindor ve Slytherin hiç bir zaman iyi anlaşamamışlardı, değil mi? Neden bunca yıldır bu sürüyor? Kimse bozmamış mı bu düzeni? En azılı düşmanlar bu iki binadan mı çıkmış? Sen ve ben de öyle mi olacağız?'' Bu yılına kadar hiç bir kimseyle kavga etmemişti, etmek de istemiyordu. Gözlerini kaldırdığında, onun biraz da düşünceli bir yüz ifadesine ve çok güzel bir yüze sahip olduğunu gördü... Ama bu yüz, muhtemelen karanlık kişilerce büyütülmenin karanlığından büyük bir parçayı taşıyordu. O yüzdeki karanlık öyle fazlaydı ki, aydınlığa bir parçacık yer bile kalmamıştı sanki...
''Lütfen bak, Griffindor'dayım diye hemen yargılama beni. Tarafsızım ben. Henüz hiç bir tarafta değilim.''

Konu: Geri: Kompartman No: 3 Ptsi 09 Mart 2009, 01:03

Amber bunca yılın verdiği düşmanlıktan korkuyordu. Gryffindor'dan olması Charlotte'ı tedirgin etmedi. Aksine onun orda olduğunada sevindi. Şuan farketmiyordu ama içindeki karanlılığı yavaş yavaş keşfettiğinde, azılı düşmanlarının o binadan çıkacağını bliyordu. Şimdi sevinmesininde aslında nedeni buydu. Yavaş yavaş düşmanlarının karakterlerini tanıyordu, onalrın güçlü olup olmadıklarını test edebiliyordu. Yazık, çok masum bir annesi ve hayatını işlerine adamış bir babası vardı. İkiside tüm gün çalışır, çocukalrının geleceği için bir öok soruna katlanmak zorunda kalırlardı. İçlerinden böyle birinin çıkacağını görmek muhtemelen onları çok üzecekti.
"Merak etme," dedi, "biz kesinlikle öyle olmayacağız. Aklındaki kötü düşünceleri at. Ne kadar iyi düşünce, o kadar çok mutluluk. " Yüzüne sıcak ve bir o kadar da yapmacık bir gülümseme yayıldı.Charlotte'ın en önemli özelliği buydu. Karşısındakilere en kötü zamanlarda bile güven aşılıyabiliyordu. Şimdi de öyle bir özelliğe ihtiyacı vardı. Düşmanı alaşağı etmek için bağları sıkı tutmak lazımdı.
Sözlerini bitirdikten hemen sonra şekerleme satan kadının sesi kompartmanların arasından yükseldi.Charlotte "Hadi gel biraz şekerleme alalım. Ben ısmarlıyorum. Aydınlık geleceğimiz için "

Konu: Geri: Kompartman No: 3 Salı 10 Mart 2009, 20:27

Charlotte ne dese desin, Amber'in beynindeki küçük bir bölüm ona inanmaması gerektiğini destekliyordu. Fakat, bu düşünceyi çabucak kafasından attı ve Charlotte'un peşinden sürükledi kendini. Charlotte bir ara eline pembe, palyaço şeklinde bir şeker tutuşturdu, kendisi de aynısının sarısından aldı. Çilekli olacağını düşündüğü şekeri azına attığında ufak çaplı bir şaşkınlık yaşadı, çünkü şeker muzluydu. Sarı olması gereken şeker, Charlotte gümüş bronzlukları buruş buruş kadının eline tutuştururken ağzında erimeye başlamıştı bile.

Charlotte tekrar kolundan tutarak kompartımana çekti. Amber bir şeyler sıralıyordu ''Şey, teşekkürler.'' Tam o sırada kompartımanın kapısı büyük bir gürültüyle açıldı. Upuzun, babayiğit bir oğlan ''Hey Josh, bak burası boş'' dedi ve küt diye oturmasıyla Amber'in sinirlerini zıplattı. Oğlan ellerini kısacık saçlarının arasından geçirirken bir Amber'a bir Charlotte'a bakıyor, gözleriyle tartıyordu sanki. Kravatındaki renkler bir Ravenclaw olduğunu bağırır gibiydi. Ve Amber, oğlanın yüzünü çok beğenmişti...

Bu üç-dört saniyelik bakışmadan sonra kapı tekrar ardına dek açıldı. Bu sefer siyahi bir oğlan gelip az önce Amber'ın oturduğu yere oturdu. İşte bu hazmedilemez bir şeydi Amber için. Sakin bir sesle siyahi oğlana ''Orası benim yerim. Kalkarmısın!'' dedi. Oğlan önce alaylı bir gülümseyiş oturttuktan sonra az önceki oğlanın kolunu tutarak ''Hadi Colin, eminim Tina seni bekliyordur.'' dedi. Tina'nın kim olduğu Amber'ın umurunda bile değildi... İki oğlan, tek kelime etmeden çıkıp gittiler.

Konu: Geri: Kompartman No: 3 Salı 10 Mart 2009, 21:32

Artık yolu yarılamışlardı. Amber'in açtığı pencere hala açık duruyordu. Pencereden içeri dolan rüzgar, Charlotte'ın saçlarını savuruyor, çıkarttığı sesle de adeta ıslık çalıyordu rüzgar. Hava kapanmak üzereydi, yüklü siyah bulutlar yağmurun habercisi gibi duruyordu. Birden hüzünlendi Charlotte. Nedenini bilmiyordu, hani olur ya böyle günlerde hep ruhu sıkılır insanın. Bununki sıkılmaktan çok hüzün doluydu. Böyle olması için herhangi bir sebepte yoktu. Eğlencenin ve bilginin merkezine gidiyordu, Hogwarts sevmediği yerde değildi. Üstelik şuanda da çaktırmasa bile eğleniyordu. Az önceki oğlanlaırn içeri paldır küldür dalmaları ve Amber'in kızgınlığı onun hoşuna gitmişti. Ayrıca kompartmana ilk giren çocuk fena da sayılmazdı, Charlotte'a göre değildi ama yine de başka kızların bir kez baktıklarında dönüp tekrar kendisine baktıracak bir yüz güzelliği vardı.
Charlotte, çok zor beğenen bir kızdı. Daha önce hiç kimseyle çıkmamıştı. Gerek Hogwarts'tan olsun gerekse İskoçya'dan olsun birçok teklif almıştı ama içlerinden hiçbirinden gerçekten hoşlanmamıştı. Arada bir iki tane çıksada, bir iki gün sonra tekrar fikrini değiştiriyordu. Onu etkileyebilecek erkek çok nadir bulunurdu sanırım, hatta hiç olmayabilirdide.
Böyle düşüncelere dalmış pencereden dışarıyı izliyordu. Yeşil ağaçlar ve güzel göl ona sürekli evini hatırlatıyordu. Gerçi İskoçya da her yer böyleydi. Çok huzurlu hissederdi kendisini o muhteşem manzaralaırn karşısında.
Hava artık iyice kararmaya başlamıştı. Fazlaca sessiz kaldığını düşünerek dönüp yolculuk arkadaşına hafifçe gülümsedi. Oda uyuyakalmıştı yeni yeni uyanıyordu. Amber de ona karşılık verdi. Charlotte'ın kanı bu kıza ısınmaya başlamıştı. Okulda da görüşmek isterdi.
"Ee,anlat bakalım. Heyecanlı mısın?"

» Kompartman No: 4
» Kompartman No: 5
» Kompartman No: 6