Avril şekerciden çıktıktan sonra,daha fazla soğuğa dayanamamış ve buraya girmişti.Heryer pespembeydi burda.Avril şaşkınlıkla etrafına baktı.Ne mide bulandırcı bir görüntü!
Gitti ve en köşedeki iki kişilik masaya oturdu.Üşümekten burnunun ucu kıpkırmızı olmuştu,ha birede burnu akıyordu.Çantasndan peçetesini çıkartırken bir bayan yanına gelmişti
-''Ne istersiniz küçük hanım?'' dedi tatlı bir ses tonuyla.Avril kadının ne kadar yapmacık göründüğünü düşünerek
-''Bir sıcak çikolata lütfen'' dedi burnunu içine çekerek.Sesi nezleli gibi çıkıyordu.
Sıcak çikolatası geldikten sonra pencereden dışarı bakarak düşünmeye başladı.Yanlız olmak onu çok üzüyordu.
Fincanı iki avucunun arasına aldı.
-''Neden tek başımayım,bu beni çok üzüyor.Arkadaşlarım var ama hepsi başkalarıyla takılıyor.'' dedi.Dalgın dalgın bir yudum aldı.Yanlız olmayı severdi,ama şimdi yanında birileri olsun istiyordu.Üzüntüyle etrafına bakındı.Herkes arkadaşıyla gelmişti.Tek başına olduğu için herkes ona bakıyormuş gibi geliyordu.Burnunu peçetesine silerek buğulu camdan dışarı bakmayı sürdürdü.Dışarısı insan kaynıyordu.Sevgililer,gruplar halinde gezen insanlar...
-''Oysa benim ne arkadaşım var ne sevgilim'' dedi içinden öfkeyle.Biraz üzüntü,biraz öfke karışık bir biçimde içindeydi.Fincanına doğru baktı,neredeyse bitmişti
-''Bir sıcak çikolata daha alabilirmiyim'' dedi yanından geçmekte olan bayana.Bayan başını salladı ve boş fincanı alarak bir dakika sonra içi dolu olarak getirdi.