Durgun bir gece

Brooke batmakta olan güneşin kızıl ışığı yüzünden mavi gözlerini kısmış ileriye, gölün diğer kenarındaki ağaçlıkları izliyordu. Ağaçların dalları her esintiden yavaşça birbirlerine çarparak hışırdıyorlardı.

Güneş yerini yavaş yavaş aya bırakırken, Brooke sinir ve moral bozukluğuyla gözlerini yere devirdi. Sırtına çarpan soğuk rüzgarla sonbaharın kendisini alıp götürmesine karşı koymaya çalışan bir yaprak gibi oturduğu yerde sessizce titredi. Etrafı dinledi. Uğuldayan rüzgarın sesi dışında çok sessizdi. Bu Brooke'un zaten bozuk olan sinirini daha da bozdu. Ne zaman yanında konuşacak birine, bir arkadaşa ihtiyaç duysa yanında kimse olmuyordu.

Hiddetle hemen yanındaki kocaman, gri bir taşı tekmeledi. Bunu yaptıktan hemen sonra yaptığına pişman olmuştu. Tüm bunlara ek olarak bir de ayağının ağrısı eklenmişti çünkü. Sessizce bir küfür salladı. Kendini taşın üzerine bıraktı.

Artık güneş batmış, gökyüzünde dolunay belirmişti. O sırada Brooke arkasından hışırtılar geldiğini farketti. Ağaçların hışırtısı değil, ayak sesleri... Bu saatte burada kimin olduğunu çok merak etsede dönüp arkasına bakmayı reddetti. Arkasındaki kişi her kimse onun kendisinin yanına gelmesi gerekecekti.

Ayak sesleri gittikçe yaklaşıyordu. Geçen her saniye sabırsızlığını daha da arttırıyor, inadı bırakıp arkasındakinin kim olduğuna bakmak istiyordu. Her şeye rağmen taşta oturmaya, sanki ayak seslerini hiç duymamış gibi gölü izlemeye devam etti. Şu an tam arkasında olmalıydı, Brooke artık onun -her kimse- soluk alıp verişini bile duyabiliyordu.

Rp Out: İsteyen gelebilir...

Nicole sessiz adımlarla gecenin vermiş olduğu korkuya aldırmadan göl kenarında yürüyordu.Attığı her adımın bedelini öder gibi bakıyordu göle.Sonra ileri de oturan uzun saçlı kızı fark eder fark etmez sessiz adımlarını bozmadan yanına ilişti.

Gecenin sessizliğindendi ki kendi soluğunu ve de kızın soluğunu birbirine karıştırıyordu.Kız sese aldırmıyordu ki arkasına dönmeyi bile reddediyordu hep.Nicole kıza daha da yaklaşıp sırtına dokundu.Sonra kız arkasına dönmeden saçlarını okşamaya başladı.İpek gibiydi kızın saçları,aynı kuzeni Brooke gibi.

"Brooke!!"dedi ani bir heyecanla.Kız arkasını döner dönmez sıkıca sarıldı ona.Özlemişlerdi birbirlerini,okulda olduğundan haberi yoktu,aynı Emilie gibi.Brooke'ye atılmış olan ellerini yavaş yavaş çektikten sonra kuzeninin gözlerine baktı.Hafif bir gülümsemeyle

"İkizin Lourdes,o nerede?Sizi gerçekten çok özledim,gelmeniz çok ama çok iyi oldu.Annenler Beauxbatons'a gideceğinizi söylemişti,böylesi daha iyi.Hoşgeldiniz Hogwarts'a"dedi ve kuzenine küçük bir gülümseme daha attı.Sonra başını eğerek gölün manzarasına küfür edermişçesine bakındı.

Lourdes okulun içinde amaçsızca dolanıyordu.Neredeyse kimsecikler yoktu okulun içinde.Bundan dolayı birşey hissetmiyordu.Ama sessizlik iyiydi.İkizi Brooke'u arıyordu ama o da hiç bir yerde yoktu.Tabii kuzeni Nicole'ü de..Ama ikiside ortada yoktular.Lourdes okulun içinde dolaşa dolaşa canı sıkılmıştı iyice.Bahçeye çıkmaya karar verdi.Göl Kenarına .Canı sıkıldığında hep oraya giderdi.Nedendir bilinmez ama çevreden dolayı belki de.Göl öylesine durgundu ki.Üzerinde tek bir kıpırtı bile yoktu.Buna anlam verememişti ama hoşuna gitmişti bu.Memnundu bundan dolayı.Gölün kenarında dolaşmaya başladı.Durgun bir geceydi belli ki.Havada tek bir kıpırtı bile yoktu.Ağaçların yaprakları kesinlikle sallanmıyordu.Lourdes ileride oturan iki kişiyi gördü.Biraz daha yaklaştığında birinin ikizi Brooke ,birininse kuzeni Nicole olduğunu anladı.Belli ki birşeyler konuşuyorlardı.Hızlı adımlarla yanlarına gitti ve ikisinede gülümseyerek;

'' Merhabalar,nasılsınız..?..''

dedi.Kuzeni Nicole ile görüşmeyeli uzun zaman olmuştu.Loourdes onu gördüğüne çok sevinmişti.

" Merhabalar,nasılsınız..?..'' diyen tiz bir sesle irkildi Nicole,arkasını döner dönmez kuzeni Lourdes'i gördü.Onu görmesi iyi olmuştu,çok ama çok özlemişti gerçekten.Büyük bir heycanla kuzenine sarıldı.

"Lourdes,tatlım sizi gerçekten özledim.Sizi minik ikizler sizi"dedi ve ikisini birden gıdıklamaya başladı,bunu çok küçükkende yapardı.Ve ev kahkaha sesleriyle neşelenirdi adeta.Gecenin soğukluğuyla esen asi rüzgar üçününde saçlarını havalandırıyordu.

"Eee...napıyorsunuz bakalım,alıştınız mı Hogwarts'a?"dedi gülümseyerek.Lourdes'in cübbesindeki Slytherin armasını görür görmez

"Slytherin haa...Nasıl olur,evet sen Brooke'den farklıydın ama....Pes doğrusu"dedi kahkaha atarak.Sonra gölün kıyısına çömelip gölü izlemeye koyuldu.

Brooke arkasındakinin giderek yaklaştığını, sonra hemen arkasında durduğunu ayak seslerinden tahmin etti. Brooke yine de arkasına dönmemeye niyetliydi. Büyük ihtimalle boş boş dolaşan bir çocuktu. Saçının okşandığını farketti. Bu kadarını beklemiyordu. Bir arkadaşı olmalıydı.

"Brooke!"

Brooke sesi duyduğu anda arkasındakinin kim olduğunu anlamıştı. Bu sesin sahibi kuzeni Nicole'den başkası olamazdı. Kızın sesinden kızın da heyecenlı olduğunu tahmin etti. Hızla arkasına döndü ve kuzenine sıkıca sarıldı. Tüm sıkıntısı kuzenini görünce uçup gitmişti. Kıza mutlulukla gülümsedi. Onu görmeyeli o kadar uzun zaman olmuştu ki... Aklına Lourdes geldi, keşke o da burada olsaydı...

"İkizin Lourdes,o nerede?Sizi gerçekten çok özledim,gelmeniz çok ama çok iyi oldu.Annenler Beauxbatons'a gideceğinizi söylemişti,böylesi daha iyi.Hoşgeldiniz Hogwarts'a"

Nicole zihnini okumuş olmalıydı... Tıpkı eskisi gibi... Mutlulukla hüzün karışık gülümsedi. Tam ağzını açmış konuşacakti ki başka bir ayak sesi farketti. Başını kaldırıp baktığında bunun Lourdes olduğunu gördü.

"Merhabalar,nasılsınız..?..''

Brooke ruh halinin ne kadar çabuk değiştiğini düşünüp kendi kendine gülümsedi, burada kuzeni ve ikizi vardı. Daha ne isteyebilirdi ki? Yine o konuşamadan Nicole konuşmaya başlamıştı.

"Lourdes,tatlım sizi gerçekten özledim.Sizi minik ikizler sizi"

Nicole sözünü bitirip ikiziyle kendisini gıdıklamaya başlayınca kahkahalarla güldü. Bugün her şey ona eskiyi hatırlatıyordu. Eskiden de böyleydi, Nicole eskiden de gelip onları gıdıklardı. Henüz Lourdes ve Brooke küçük çocuklar ve Nicole de onlardan bir yaş büyükken... O zamanda böyle gülerdi.

"Eee...napıyorsunuz bakalım,alıştınız mı Hogwarts'a. Slytherin haa...Nasıl olur,evet sen Brooke'den farklıydın ama....Pes doğrusu"

Evet, bu gerçekten çok değişik bir olaydı. Duyanların şaşırması olağan bir şey olduğundan Brooke Nicole'ün buna şaşırmasını ilginç bulmamıştı. Slytherin ve Gryffindor kardeşleri bile çok zor bulunurken, biri Slytherin biri Gryffindor'lu ikizler bulmak neredeyse neredeyse imkansızdı.

"Selam Lourdes..."

dedi ikizine gülümseyerek. Sonra şimdi gölü izlemeye dalmış olan Nicole'e seslenerek,

"Bunu tek söyleyen sen değilsin Nicole ama haklı olduğunu da kabul etmem lazım. Bu bir bizim başımıza gelmiş herhalde, Slytherin ve Gryffindorlu bir başka ikiz görmemiştim."

dedi. Yüzünde hala kahkahanın izleri vardı. Hava artık iyice kararmıştı. Oluşan sessizlikte, Brooke bir an dolunayın güzelliğine dalıp gitti...

» ^^Gece Gezmesi^^
» Yine Bir Gece - Beklenmeyen Misafir
» Gece gezintisi