Logan Angelina'ya cevap verememişti. Süpürgesine yapışan kurtadamdan kurtulmaya çalışıyordu. Bu sırada kulübedeki büycüler gürültüyü duymuş ve dışarıya çıkmışlardı. Bir tanesi onlara büyülü bir Bludger yolladı. Angelina siyah topu görmekte çok geç kalmış olduğunu kolundaki acıyı hissedince anladı. Süpürgesini çevirdi ve Bludger'dan kaçmaya başladı. Bu sırada atadamların ok yağmuru devam ediyordu.
Angelina tek koluyla Katil bir Bludger'dan kaçmanın çok zor olduğunu farketmişti. Ama kolunun kırılmadığını biliyordu. Küçükken bir Quidditch maçında süpürgesinden düşmüş ve kolunu kırmıştı. Dayanılmaz bir acıydı. Bu seferki sadece basit bir incinme olmalıydı. Acıyan kolunu zorlayarak asasını Bludger'a doğrulttu. Asasını sabit tutmakta zorlanıyordu. Son bir gayretle 'Reducto!' diyerek Bludger'ı parçalara ayırdı. Sonunda kurtulmuştu.
Asasını arkasına doğrulttu ve bir yandan uçarken bir yandan kendisine bir koruma büyüsü sağladı. Böylece daha rahat hareket edebiliyordu. Atadamlar oldukça geride kalmışlardı. Ancak büyücüler peşlerini bırakacağa benzemiyorlardı hiç. Koruma büyüsünü birkaç saniyeliğine kaldırdı ve büyücülere doğrulttu. 'Sersemlet!' Asasından çıkan kırmızı ışın Drekaron'u devirmişti. Ancak diğeri hala peşlerini bırakmamıştı.
Ağaçlar seyrekleşmeye başlamıştı. Ormanın çıkışına yaklaşıyor olmalıydılar. Biraz daha yükseldi. İlerlemek daha kolaydı. Göz ucuyla Logan'a baktı. Cadı'yı etkisiz hale getirmeye çalışıyordu. Angelina ona doğru yaklaştı ve iksini de koruma altına aldı. bu Logan'ın işini kolaylaştırırdı.
- "Hadi Logan, bitir şu işi de gidelim artık. Kolumun daha fazla dayanacağını sanmıyorum."
Gerçekten de asa tutmaktan yorulmuş, iyice sızlamaya başlamıştı. İçinden biran evvel çıkışa ulaşmayı diledi. Artık okulu görebiliyordu. Bekçi kulübesini de.