5. Sezon

Kadının bakışları rahatsızlık vericiydi doğru, kendisini rahatsız eden şeyin tam olarak ne olduğunu anlayamasa da Wolfgang yine de bir an için dipsiz bir kuyuya doğru çekilir gibi kadının bakışlarına karşılık verdi, bir an sonra ise yavaşça bakışlarını kendi önüne çevirdi, hipnozdan kurtulmuş gibiydi. Yine de tekrar istiyordu, güzel bir rahatszılıktı yaşadığı. Saçmaladığının farkında olsa da içindeki dürtüleri kontrol edemiyordu, nefret ettiği şeyler onu ele geçirmişti yine. Bir küfür savurdu kendi kendisine, sonra tekrar döndü kadına, her zamanki vurdumduymaz tavırları yine dönmüştü kendisine.

"Memnun oldum." İçinden bir küfür daha savurdu, daha önce hiç Fransızca bilmediği için yapmamıştı bunu halbuki. Sağ tarafında duran şişeyi yavaşça eline alarak tek bir hamleyle masaya fırlattı kapağı, her zamankinden küçük bir yudum aldıktan sonra gülümseyerek cevap verin kadından gelen yoruma. "Malfoy'lar sürü halinde yaşarlar Madam. Kaçırdığınızın sadece birisi olduğunu sanmıyorum." dedi dudakları hafifçe kıvrılıp belli belirsiz bir gülümseme yüzünde belirirken.

"Eh, Hogwarts sıkıcı olduğu kadar güzeldir. Bu yüzden çoğumuz buradan kopamıyoruz. Ya siz? Sizin ilk izlenimleriniz nasıl bizim..." bir an durup kelimeyi düşündü. Aslında düşünmese daha iyi olurdu, bayağı bir kelimeydi. "...fakirhanemiz hakkında?" Yavaş yavaş göründüğü kadar kaba birisi olduğunu gösteriyordu Wolfgang, bir Malfoy'luğun zerafeti ve kibarlığı bir yere kadardı.

Yüzünü buruşturarak koca bir yudum brendi içti. Aslında sabahın köründe içmeden önce bir şeyler yese daha iyiydi ama dayanamıyordu hep. Ağzına bir parça çörek atarak bastırmaya çalıştı midesindeki ekşimeyi.

Kadından beklediği cevabı almıştı zaten, kendisi bile burada daha ilk günlerinde bunalırken bir Fransız'dan ne beklerdi ki... "Burası gerçekten sıkıcı bir şatodur madam." dedi kadına doğru eğilerek bir sır verirmişcesine. "Neyse ki ben şatoda değilim, benim için fazla kapalı zaten." diye ekledi yüzünü bir kez daha buruşturarak.

Wolfgang hiçbir zaman dosdoğru telaffuz edemeyeceğini bildiği kelime karşısında hafifçe başını salladı. Fince bile daha kolaydı adam için, en azından kibarca konuşacağım diye yarılması gerekmiyordu insanın. Dosdoğru konuşuyordun işte. Bir de Almanca'sı vardı, eh bu ikisi yeter de artardı ona. Şimdiye kadar dünyanın çoğu ülkesini görmesine rağmen daha fazlasını öğrenmeye uğraşmıyordu, çoğunlukla İngilizce iş görüyordu. Evet, bir İngiliz'in dili sayesinde dünyaya hakim olduğu kibiri Wolfgang'da da hayli fazlasıyla vardı. Fransızca falan umurunda değildi. Yine de onaylamıştı kabalık etmemek için kadını, sanki bundan sonra öyle diyecekmiş gibi.

"Haklısınız. Kulübede yaşıyorum, ormanın kıyısında. " Davet etmeyi düşündü kadını ama yakışıksız olacağından çekinmişti. Doğruydu, insan yeni tanıştığı bir bayana böyle sözler sarf edemezdi. Kadın paylasa haklı bir davranış olurdu, ki yapardı.

"Bahçeyi daha önce gezmiş olma ihtimaliniz var mı?" dedi Wolf daha iyi bir fikir bularak. "Belki sigara içerken bana eşlik edersiniz?" dedi bastonunu daya dığı yerden eline alarak hemen ardından.

Wolfgang ayağa kalktı zarif bir hareketle, kadının sessiz iletişimi bekledikten sonra bir an kadını soluna alarak bastonunun bildik tok sesi eşliğinde Salon'un kapısına ilerledi. Kendilerini izleyen kalabalık ve fısıldaşmaları duymamış gibiydi. Eh, kendisi de ilk geldiğinde çok maruz kalmıştı bunlara, Fransız bayan da bir süre iyi malzeme olacaktı öğrencilere...