Günlük

Sevgili Günlük;

Ciddiyim ne yapacağımı şaşırdım. Herkes ile barıştım, tabiki nette. Sınıfta kimse ile asla o kadar iyi olamayacağımı biliyorum. Çoğu ikiyüzlü ne yazıkki. Ama yinede onlara garip bir şekilde bağlıyım. Bir de aşkım var tabiki... Nasıl aşık oldum ona bilmiyorum. Hem de o tam sevgilisi ile sorunlar yaşarken. Sorunun kökü ise sevgilisi, yani uzun süredir görüşmediğim bebeklik arkadaşım! Kafam o kadar karışık ki dersler çok ağır geliyor. Bir yerlere gitmek, haykırmak istiyorum. Tüm gün kopmak, eğlenmek istiyorum artık. SBS umurumda değil, yeter ki liseye geçeyim artık yeter gerçekten. En azından çocuklarım olursa onlara anlatacak çok şeyim var. Nisan'ın sonlarına doğru kar yağdığı görülmüş müdür? İşte bugün ben gördüm ve altında uzun süre yürüdüm. Yalnızlık artık benim ilacım ve eroinim oldu sanki. Rahatlık verse de içten içe çürütüyor. Genel olarak konuşursak ben iyi değilim. Sanki o kadar az ömrüm var ki herşeyi kısa bir süreye tıkmaya çalışıyorum...

Dershane çabuk geçti Suzan. Ders programı değişmiş bi' şeyler olmuş onunla uğraştık kaç saat. Şimdi de coğrafya çalışacağım. Bu kararı verebilmem ne kadar da harika. Hoşçakalasın.

Sevgili günlük,
Yoruldum. Spordan olsa gerek baya bir çalıştırdılar. Nese yarın programımda belli olacakmış. Ondan korkum yok spor yapıp stres atıcam ne güzel. İyi geçer gibi günlerim; ama ben hala sessiz ve uykuluyum. Kendimi mutlu hissetsemde bir karmaşa ve yolunu bulamama sorunu var bende. Nese günlük işte bugün böle geçti yarın da öyle geçicek. Sıkıldım biraz; ama gene de mutluyum. Ya da her zaman ki gibi dışıma attığım sahte bir gülücükle salgıladığım endorfin hormonu mu buna tekkabül ediyor. Bilmiyorum, ama öyle olmak bile insanı mutlu ediyorsa ne mutlu bana işte.

Sevgili Suzan.
Ayçiçeğiyle buğdayı karıştırmışım sınavda onu fark etmem bayağı iyi oldu şu anda. Suratım mavi ekran oldu, öyle böyle değil.

Ne gündü be.
Aylardır çalışıyoruz, salı günü tiyatro gösterisi var, başka okulda. İlçeden izinliyiz. Bir başka çalışma da, ingiltere projesi. Gitmem şart. Vizeyi salı gününe koyuyorlar! Aynı anda iki yerde nasıl olayım!! Tiyatrodan sorumlu Selvinaz hoca ve ben çılgına dönüyoruz. Oraya git, buraya git. Bir şeyler ayarlıyoruz. Salı günü saat 11 de vizeye gideceğiz ve hemen çıkıp 13:00 da oyuna yetişeceğim. Bunun stresini yaşıyorum.
Salı günü geliyor çatıyor. Sabahtan iki tane sınava girdim art arda. Saat on birde istenilen yerdeydim. Önce iptal olduğunu söylediler. Selvinaz hocayla sevindirik olduk, hemen oyuna gideceğiz diye. Sonra öğreniyoruz ki, bir kaç saat sonraya atmışlar. Tam da oyunun saati. Oraya koş, buraya koş, bir telaş bir stres.. neyse, en sonunda oyun bitince çıkıp vizeye gidecektim taksiyle. Gösterinin yerine gittik. Üstümü değiştirdim, sahne makyajımı yaptım. Yemek yedik, kendi kendimize bir prova alıyoruz. Selvinaz hoca bir telaş girdi içeriye ''Hazal çabuk, bir taksiye atlayacak ve vizeye gideceksin. Şimdi alıyorlarmış''

Inınınınnnn....!!! Oyunun başlamasına kırk dakika var. Hoca beni tuttuğu gibi taksiye atıyor, elime bir kağıt veriyor, adres felan... On beş dakika sorna oradayız, bende tabii heyecan ve en çok da stres maksimum. Geç kalacağım stresi bu... Girer girmez Nisari hoca beni içeriye aldı, işlemlerimi en öne koydu, çabuklaştırdılar. On beş dakika sonra işlemler halloldu ama ben nasıl bir stres içindeyim, sen düşün! Haksızlık değil mi, ilerde oyuncu olmak istiyorum ve bu benim ilk sahne deneyimim. Tatlı bir heyecan içinde olmam gerekirken azami sınırda bir stres içindeyim! Hoca elime kırk milyon tutuşturdu, doğru taksiye. Arıyorlar, on dakika sonra oradayım diyorum. On iki dakika sonra elçilikten beşevlerdeyim. Taksici okulun istediği faturayı doldururken bizim arkadaşlar hadi hadi diyerek iyice acele ettiriyorlar. Sahneye de çıkışı olan yangın çıkışından sahneye giriyorum. Bir heyecan bir telaş...

Yetiştiğim için mutluyum, arkadaşlarla sarılıp öpüşüyoruz ve büyülü an.... Arda, ''Vakit çizelgesine uyun'' diyerek sahneye girdi. Hepimiz ilk sahnede birer tümceyle sıralanıyoruz. Damla ve ben en son çıktığımız için en arkada bekliyoruz. Zülal çıkıyor, okulun şamatacı öğrencileri oo, ooooo yapıyor. Sahneleri karıştıracağız diye yusuf yusuf çekiyoruz. Sahneleri değil ama cümleleri karıştırıyoruz. Ama, beğenmişler. Neyse, süper maceralı bir gündü!

Valla güzel gündü. Gördüm seviyorum mutluyum filan. Hayır külliyen yalan söylüyorum. Görünce ne olduğunu bilmesemde bir parça gidiyor. Ama nedenini de anlıyorum. Boş yere verdiklerimden olsa gerek. Kendimi bu aşka o kadar inandırmışım ki görünce iki ayağım birbirine giriyor. Ama ne benim onu düşlediğim kişi gerçek ne de ben bendeyim. Kandırmışım kendimi bir daha her zaman ki gibi. Artık alışkanlık haline geldi. Bundan kurtulmuş oldum; fakat yeni birini de istemiyorum. Yani anlayacağın günlük artık ne olursa olsun. Ben aşka yokum. Ama eğer o bana var diyorsa ve delicesineyse düşünmek lazım. Sevip sevemeyeceğini....

Yuppi!! Pasta geldi

Hep olduğu gibi yine bu sabahta sabahın kör vaktinden dinlemeye başladık hocayı. İyi kadın seviyorum ben onu. Sonra ders bitti, öğleden sonrakide iptal. Bir sevinç gidip yemek yapıp yiyecez Tuğçe'lerde. Ama malesef erasmus işi için iki saati aşkın hocanın birini bekle bekle açlıktan cılkımız çıktı. Sonra gidip yedik orası ayrı ama Ha birde belirsizlik var tabii, bu iş olacak mı olmayacak mı.. Kadere kalmış birşeyy elimizden geleni yaptık ama taa Hazirana kadar beklemekte saçmalık. Ben biliyorum benimki olmayacak ama yine de beklemeye değerdir diye düşünüyorum. Neyi beklemiyoruz ki zaten hayatta. İşimizi yaptırmak için bir insanoğlunu iki saat bekliyorsak, üç aylık okul için iki ay daha beklemekte zor değildir heralde. Neyse bekleyip, görecez ne diyelim..

Günlük'can,
Canım sıkılıyor ve ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Belki CS oynarım, tabii arkamda enginarlarla cebelleşen annem artık isyan etmezse. sanırım çok anlayışlı bir ailem var. Moralim bozuk olduğunda çok iyi davranıyorlar bana. hatta annem nöbette olduğu zamanlar bira bile almayı tavsiye ediyorlar. Saolsunlar.

Günlük,
Sabahtan beri akıllı kuzenimle uğraşıyorum. Hayır o kadar blöf yaptım yemedi. Ama sonuncusu gerçekti, inanmayacak şimdi.
Bir de yaşama sevinci dolu değilim ben aslında, Günlük sebeseye 12 gün kalmış, son kez 'sizi seviyorum lan' diyelim mi Selinden CP. Hadi diyelim.

Günlük;

Evet yemedim ama sor neden yemedim? Çünkü kararımı verdim. Çağlar sinirlerimi bozuyor günlük, dayak istiyor o biliyorum ben. Önce Hande ile Çağları dövüp sonra Hande'yi döveceğim.

Günlük,
Düşünüyorum Charles amcanın yanına gitmek için n'apsam diye? Ne yaparsam yapayım gidemezmişi lakin. Ama bir deneyelim? Kuzenini 666 kez bıçaklayıp kanını içen 14 yaşındaki kızın tek isteği Manson'ı bir defa yakından görebilmekti diye manşetlere çıkayım, nolur yani?

Günlük,
Hayatım tehlikede, birde yağmur geliyor koru beni.

Günlük;
Bırakırsa, ben de bırakırım. O kadar.

Çok heyecanlıyım Suzi. Çok.

Günlükcan,
Naber len? İyisindir inşallah. Ben de iyiym çok şükür. Ama biraz korkuyorum. Annem gelir diye, malumunuz. Yarın iki sınav var. İng Fen. İng iyi gider de Fen-a. Bu gün de okula gitmedim. Yattım falan. Şimdi Twitter'dayım. Selena Gomez'e seni seviyorum, seviyoruz gibisinden bir şey yazdım ama tınlamadı gerizekalı. Özentinin teki zaten. Şapşi. Neyse. Hadi ben "güya tes çözüyomuş" gibi yapayım. Sen de yat uyu. Sonra yazarım.

Pücükler.
xo PeLiN

İngilteredeyim. Daha bir hafta oldu ama herkesi çok özledim.

Kötü bir deneme sınavı ama 3. olmak dersanede... bu bir çelişki midir acaba? 249 puan ve 3. olmak neyse bu puanla Boğaziçi Psikolojinin kapısına bile yaklaştırmazlar beni şunun şurasında 12 gün kaldı işte bitiyo çile sonunda

Valla ben bugün süperim günlükcan ya bazen biraz kafayı taktım mı takıyorum; ama her şey ardından aydınlanıveriyor. Üzüldüğüm ve sızlanmak istediğim bir çok şey gene ortaya çıkar, bu her insanda olan şey; fakat ben bugün cidden çok huzurlu ve rahatım. Bir de sporu seviyorum.

Günlük; en yakın arkadaşlarımla kavga ettim dehşet mutluyum. Ne olacak benim halim? Hayır, sorun onlarda. Hep onlardaydı. İkisi önemsiz beş kişiyle eğleneceğime üç kişiyle eğlenirim, zor değil, zaten Mersin de bitti benim için, yani büyük ihtimalle, dörtyüzkırk nedir ya, bak görürsün kapaklanıp ağlarım ben bütün yaz, kazanamam ATO'yu falan, burnumdan getirirler, antalyaya gitmek istemiyorum, mutluyum ben evimde, iki gün kaldı zaten, bir de ben ukalaymışım, öyle diyorlar, beş gün omzumda ağlayıp hande sen benim en iyi arkadaşımsın diyen insanlar söylüyor bunu hem de, bir bitse, bir bitse, bitse artık.

Şaziye,
Uzun süredir seninle dertleşiyoruz. Ee başka anlatacak kimsen yok. Senin ağzın da yok dilin de. Hazır cevap olamıyorsun herkes gibi. Okulda her şey karman çorman. Kuzenimin SBS'si var. Onu çalıştırmaktan bıktım usandım. Ben mi gireceğim o mu belli değil. Zaten dersleri yeterince salladım. Ne olacak benim halim. Günü bir şarkıyla mı özetlesem.

*Batsın bu dünya, bitsin bu dünya.
Ağlatıp da gülene yazıklar olsun...

Bugün çok kederliyim be Şaziye. Beni anlasan anlasan sen anlarsın. Hayat bi saçmalaştı be hacı. Gülecek bi' şey kalmadı.
Bugünlük yeter. Bi ara uğrarım yeniden.

*Şaziye gerçektir. Hayal ürünü değildir. Günlüğüm ismi de Şaziye. Hatta en başında da bir resmi mevcut.

Günlük,
Neden hayal dünyasında yaşadığımı anlamıyorum. Her istediğim olmayınca çocuk gibi küsüyorum hayatta, artık minik bir çocuk değilim biliyorum. Ama her seferinde neden başa sarıyorum. Neden yalnızlığı severken bir anda yanımda sevdiklerimin olmasına isteyerek gözlerim doluyor. Neden hayattan zevk aldığım anlara adım atarken bir engel çıkıyor. Neden benden sorumlu olan bir ailem var. Onları seviyorum; fakat kendi hayatımın adımlarını ne zaman atıcam. Sözde üniversteye geçecekken şimdi lise 2 ye geçmem utanç verici ve insanlar sırf bu yüzden beni hafife alıyor. Her yaptığımda içten mi diye bakar oldum onlar sayesinde... İçten olmazsam ne olur acaba, şu ana kadar hep içtendim. Ben ailemden bunu öğrendim. içtenlik ve samimiyet beş para etmez aslında; fakat benim damarlarımda ki kanda bu akıyor. Sıkıldım, alıp başımı gitmek istiyorum günlük. Hiç kimse bilmesin ilk sonra da sevdiklerim bilerek gelsin yanıma sarılıyım doya sıya. Çok mu şey istiyorum hayattan, bunca telaş varken kim bana zaman ayırır. Görüyorsun ya artık bir ayna bile olmadığına göre sen ve benden başka kimse yok bu sahnede...

Günlük.
Uykum var galiba. Sabah edit'lerim ben seni.
Yatsam mı?
Evet yatayım bence
Hatta şuraya bir saat karalayayım.
00.56
Karaladım
O.O Evet yatayım ben
Sıkıldım.
İyi geceler günlük.
Günlükçük
Günlükiye
Lan Günlük insan bi' cevap verir.
İyi değilim ben, hhığhıı O.o

Günlük, dün çok manyaktı lan. Hollywood Tower Hotel'e bindikten sonra geberdim resmen. Krize girdim. Ne bekliyodum ki zaten, 12 kat boyunca bi asansörle hıııızzla kaldırılıp indirildikten sonra ne olabilirdi ki başka? Merdivenlerden yuvarlanıcaktım lan neredeyse, dengem gitmişti iyice. =D Sonra gülme krizine girdim, sessizdim ama herkes dönüp bana bakıyodu. Rezil oldum ya, öyle böyle değil. =D Ouv, o 'şeyi' de unutmamak lazım. Neydi o ya, insan olamaz bence. *-* Umph... *-*

Günlük'can,
Şimdi bir film indiriyorum, yarın arkadaşlarla izleyeceğim. Şimdi izleyeyim diye yalvarıyorum, izin vermiyorlar. Ablam bu gün erken çıkışlıi ben onla izlerim bu gece. Şimdi arkadaşın yeni yaptığı şarkıyı dinliyorum. Bu gün 5 tane RP yaptım. Hepsi de birbiriden güzel, Allah kahretsin. RP'daşlarım girse güzel olacak da giren çıkan yok.