Roxanne Lyra Liquid

* Genel *

Ad ~ Roxanne Lyra Liquid
Takma Ad ~ Rox
Sihirsel Soy ~ Safkan
Doğum Yeri ~ Moskova / Rusya
Konuşabildiği Diller ~ İngilizce, Rusça, Fransızca

* Görünüş *

Ten ~ Beyaz
Boy ~ 1.55
Kilo ~ 42
Görünüş ~ Sade, klasik giyinen bir tiptir. Genelde tüz tişörtler, sade kotlar giyer. Makyaj yapmaz, saçlarına özen göstermez. Yine de güzeldir. Oldukça kısa boyludur, çöp gibi olmasa da zayıflar. Yeşil gözleri, kızıl omzuna kadar inen saçları vardır. Müzik tarzına göre giyinmeyi sevmez...

* ÖzellikLer *

Kişiliği ~ Roxanne sessiz ve içine kapanık bir kızdır. Çok arkadaşı yoktur, insanlara güvenini kaybetmiştir. Çoğunlukla dalga geçilen ve ezik olarak nitelendirilen biri olsa da bu onun elinde değildir, onun bu halinde suçlu olan geçmişidir. Babası o küçükken ölmüştür, annesiyle yaşıyor daha doğrusu buna yaşam bile diyemiyordu. Babası ona çok iyi davranırdı, eğitir, büyütür ve konuşurdu. Ona herşeyini anlatabilirdi, ama annesi tam tersiydi. Kocası öldükten sonra hiç çalışmamış sadece gezip tozmuştu. Roxanne ise onun yapmadığı ev işlerini yapmıştı. Kendi çamaşırını yıkıyor, kendi yemek yapıyor ve odasını topluyordu. Bu yüzden oldukça olgun biri olmuştu. Zekası etkileyici şekilde fazla olsa da sessizliği yüzünden kimse farkına varmıyordu. Binlerce arkadaşı olmasını isterdi ama arkadaşlık kuramıyordu. Biri onunla konuştuğunda cevap vermek istemiyor ve susuyordu. Genelde saçlarıyla yüzünü kapatır, yok olmak isterdi. Her zaman yalnızdır, sessizliğin içinde kaybolur gider... Düşünceleriyle boğuşur, acılarına göğüs germeye çalışır. Onunla dalga geçenleri duymamak için kulaklarını tıkar, ama hepsi beynine dolarak içini acıtır... Ona ' depresif ezik' olarak seslenirler... Ama dayanıklı ve güçlüdür... Kendine güveni annesi tarafından çekip alınmıştır, derslerinde başarılıdır. İçi iyilik doludur, yardımsever, anlayışlı ve tatlıdır. Konuştuğu zaman içtenliğiyle herkesi etkiler, ama uzaktan soğuk biri olarak görünür...

İnsanlara ön yargılı yaklaşmaz, ama gözlerinden nasıl biri olduğunu anlar. Yeni kişilerle tanışmak onun için iyi bir şey değildir. Kimseyle dalga geçmez ve bilerek üzmez... Ders çalışmayı, kitap okumayı sever. Derslerinde başarılıdır çünkü inanılmaz derecede zeki ve pratik zekalıdır...

Hobileri ~ Kitap Okumak, Resim Yapmak
Fobileri ~ Karanlık

* Geçmiş *

Ailesi ~ Babası o 8 yaşındayken ölmüştür, tek çocuktur. Annesiyle yaşar. Babasının ismi Christiandı, annesinin ise Kate'dir...
Çocukluğu ~ Babası Rox sekiz yaşındayken hastalığından dolayı ölmüştür, çocukken onunla hep oyun oynar, konuşur ve arkadaş gibi davranırdı. O öldüğünde Roxanne çok üzülmüştü, annesi Kate ise her zaman paragöz, yapmacık vir insandı. Kocası öldükten sonra onun çalışıp kazandığı paralarla sürekli gezip tozdu, Rox da onun arkasından ev işlerini yaptı, annesi onunla hiç konuşmuyor, en iğrenç odada kalmasını söylüyordu. Ev büyük olsada Rox en küçük odada yaşıyordu. Annesi sürekli dışarıdaydı, evde olduğunda ise tek kelime konuşmazdı. Kızını görmezden gelirdi, ne çamaşırını yıkar, ne yemeğini yıkardı...

Sabahın ilk ışıklarıyla erkenden uyandı Roxanne, her sabahki gibi odasının küçük penceresinden içeri giren ışıklar yatağının üzerinde gezinerek uyandılar onu. Yeni bir günün başlamasının anlamsızlığıyla yatağında doğruldu, her zamanki gibi sessizlik ve yalnızlıkla geçecek bir gündü. Belki de çok daha bunaltıcı olacaktı. Bu kötü düşüncelerle uyanmak o kadar kötüydü ki! Beyaz perdelerin arasından sızan ışık gözünü aldığında, pek işe yaramasa da elini koydu araya, ışıklara engel olamıyordu ama... Eğer isterlerse parmaklarının arasından sızarlardı Rox'a doğru. Küçük ve dağınık odasında yatak bir duvara yaslanmıştı. Üzerindeki kırmızı yorgan yerlere sürünüyor, Rox'un çılgın uyuyuşundan nasibini almış bir şekilde öylece duruyordu. Yatağın karşısındaki, odaya zor sığdırılmış dolabın kapağındaki postere bakarak uyanması hoşuna gidiyordu. Dolap beyazdı, kenarlarında çiçek desenleri vardı, mor, pembe, kırmızı, sarı... Güzel ama eski bir dolaptı bu, babası bunu yıllar önce, ölmeden 2-3 sene önce almıştı. Hala duruyordu ve artık beyazlığından çok eser kalmamıştı. Hiç kimse temizlemediği için kaderine razı oluyordu. Ne Sienna Ooresta, ne de eve temizliğe gelen Bayan Melody. Annesinin ısrarları ve emirleri yüzünden Rox'un odasına girmiyor, girse bile temizlemiyor, toplamıyordu. Tüm bu işler Roxanne'e kalıyor, o da tembelliğinden çoğu zaman ihmal ediyordu. Bir süre sık sık gerindi, esnedi. Ardından ağrıyan gözlerini ovuşturdu, yatağının sertliği sırtını ağrıtmış, onu acıya boğmuştu. Daracık yatağından indi, çıplak ayakları tüylü, beyaz halıya değdi. Odası oldukça küçüktü, yatağın karşısında bir dolap, onun yanında bir çalışma masası, duvarlarda annesine inat olarak asılmış müzik gruplarının posterleri ve halının üzerine yığılmış kitaplar ve günlüğü. Kitapların yanındaki, yere atılmış kıyafetleri de unutmamak gerek tabii. Bu manzara(!)'ya alışmış olan Arwen tekrar gerindi, ardından odasından isteksizce çıktı, yine o kadının yüzünü görecekti. Süslü ve abartılı kıyafetlerini görmek, ağır parfümlerinin koklamak zorunda kalacaktı. Banyoya doğru giderken aşağıdan annesinin sesini duydu, belli ki mutfakta sadece kendisi için o diyet kahvaltıdan hazırlıyor, bir yandan da telefonla konuşuyordu. Yukarı kattan görmese de gözünün önüne geldi hali, omzuyla kulağında tutmaya çalıştığı telefonu, önünde de diyet mısır gevreği tabağı ve kutusu... Somurtarak banyoya girdi, en azından burası ortak olduğu için temizdi! Yüzüne bir kaç su atarak uykusundan kurtulmaya çalıştı, mahmurluğunu üzerinden attı. Tekrar, banyoya yakın odasına girdi. Biraz aydınlanması için perdeleri çekti kenara, güneş ışığı bu fırsattan hemen yararlanarak odaya doldu. O sırada Arwen dolabının kapağını açarak içine bir göz attı, birkaç kıyafet vardı, 2 ayakkabı, bir kaç da elbise. Kıyafet alacak fırsatı yoktu ki! Hem görünüşüne hiç önem vermiyordu, zaten kimse onu beğenmezdi ki! Kim bakardı ona? Çirkin, kısa boylu ve yok olmak üzere bir kızdı!...

Giymeyi sevdiği, rahat bir kot seçti. Oldukça sadeydi, açık renkli, eskiydi. Ama böyle daha çok seviyordu, paçaları yırtık, ceplerinin kenarları da. Zamanla bu hale geliyordu, fakat bu Rox'u rahatsız etmiyordu. Üzerine de bordo, bol bir tişört seçti. Üzerinde hiç bir deseni yoktu, sade ve rahattı. Giyindikten sonra aynanın karşısına geçti, kendisini görmeyi sevmese de saçını toplamak için karşı karşıya gelmek zorundaydı bu solgun yüzle. Aceleyle dağınık bir atkuyruğu yaptı, sarı saçları eskiden, daha neşeliyken uçlarını siyaha boyamıştı... O zaman ne kadar seviyordu kendisini, güzel ve çekici olduğunu düşünüyordu, oysa şimdi bunu düşünmekten utanıyordu. Geçmişini de hatırlamak istemiyordu, geleceğini de görmek... Masasının üstündeki fotorafa kaydı gözleri, babası ve o. Daha 3 yaşındaydı o zaman, babası da genç ve sağlıklı. Güçlü bir seherbaz... Her zaman ona özenmiş büyülerini ilgiyle izlemişti minik Roxanne. Ne zaman baloncuklar çıkarsa, ya da güzel kelebekler uçursa neşeli kahkahalar atar, babasına sarılırdı. Bayan Sienna ise bir köşede asık suratla bakardı onlara, ne kıskanır ne mutlu olurdu. Duygusuzdu sanki , kalpsiz... Aklına annesi gelince fotoğraftan ayırdı gözlerini. Yerdeki kitaplara basmamaya çalışarak çantasını altı ve odasından çıktı. Evden bir an önce çıkmak istiyordu, merdivenlerden hızlıca indi, bunu seviyordu; merdivenlerden koşarak inmeyi. Çocukken bu yüzden kolunu bile kırdığı olmuştu...

Annesi salonda, rahat koltuğuna kurulmuştu, kucağında bir tepsi vardı, üstünde de mısır gevreği. Televizyon izliyordu, muggle gibi yaşamayı seviyordu Sienna Ooresta, çoğu zaman büyü yapmaktan kaçınırdı. Büyücüleri ahmak şaklabanlar olarak görürdü, kendisi de öyle olsada... Roxanne'in ayak seslerini duysa da şöyle bir bakmadı bile, televizyona dikmişti siyah gözlerini.

' Ne kadar rahatsız böyle? Nasıl karar verdiniz bunu almaya, zevkiniz gerçekten çok garip... '

Yine o salak dizi, diye düşündü Roxanne. Annesinin her zaman izlediği, sabahları oynayan bu muggle dizisinin komik olduğunu düşünüyordu belli ki. Oysa Rox'a göre iğrenç, saçma bir diziydi - bir ara azıcık çaktırmadan izlemiş, sonra asla bir daha bakmamıştı - Mutfağa doğru giderek kendine aceleyle bir kahvaltı hazırladı. Kahvaltı yapmayı severdi, en azından yemek yemek hoşuna gidiyordu. Annesinden uzak bir yere oturarak hızla ağzına attı lokmaları ikişer ikişer... En son bir yeşil zeytini attı ağzına, ardından tepsiyi geri götürüp mutfağa isteksizce yıkadı. Sienna Ooresta'dan daha çok iş yapması hiç hoşuna gitmiyordu, ama yapmadığı zaman pis bakışlar hissediyor, rahatsız oluyordu... Çantasının içine bir göz gezdirdi, anahtarı orada mı diye. Yoksa eve giremezdi, annesi sağ olsun kapıyı çaldığında delikten kızını görürse kapıyı açmıyordu. Sonunda kurtulduğuna sevinerek evden çıktı. Kapıyı ardından çekıerek bahçeden geçti. Bahçe kapısını da ittirerek rahatladı, evet, artık evden uzaktaydı! Annesinin yüzünü bir saat bile olsa görmeyecekti! Nereye gideceği hakkında hiç bir fikri olmadan öylece yürüdü, kaldırımdaki pembe-beyaz taşların üzerinde hafifçe yürüyordu. Ayakkabıları eski, beyaz converselerdi. Daha çok grilerdi aslında... Zayıf ve kısa boyluydu Roxanne, tatlı bir yüzü vardı aslında, hiç belli olmasada... Feardery sokağından çıkarak beyaz evleri ardında bıraktı, Muggle sokakları, Londra, Rusya'ya hiç benzemiyordu. Burası hep yağmurluydu.. Moskova ise gösterişli, çoğu zaman karlı ve soğuktu. Seviyordu orasını, çok uzakta da olsa, senelerdir görmemiş de olsa... ' Moskova, yine orada olmak istiyorum. Yine özgür olmak... ' diye mırıldandı Roxanne, ince sesi kulaklarına doldu. Kendi kendine konuşmak, evet tek yapabildiği buydu. Ağzı hareket etmeye değil, öylece durmaya alışıktı... Muggle sokaklarını aştı, büyücülerin arasına girdi. Onlarla olmayı seviyordu, daha neşelilerdi. Mugglelar karamsar ve dünyanın değerini bilmezdi. Hepsi birer ahmaktı! Onları çok sevmiyordu aslında Roxanne. Annesinin tersine o büyücülere bayılıyordu! Sokakların güzelliği, büyünün ihtişamı... Dükkanlara teker teker bakıyor, tabelararı okuyordu. Sonunda kendine uygun, sessiz, sakin bir yer bulmuştu : Tediursa Çayevi Kapıyı ittirdi, çalan çanla birlikte bir masa kestirdi gözüne, uzak bir yerde... Sandalyeye bıraktı kendini. Masasına doğru gelen garsona el işareti yaptı. Sessizce, hatta fısıldayarak konuştu

' Sadece bir çay... '

fiziksel özellikleri biraz genişletmen gerekmekte..

- Büyücü Konseyi -

Ünlü seçtiğimde, genişleticeğim...

Editledim...

Ravenclaw 4. sınıf

- Büyücü Konseyi -

» Gabriella Lyra O'Brien
» Roxanne
» Willa Roxanne R'amon
» Roxanne Melyssa Lancaster