Ravenclaw - Slytherin Maçı

Kısa süren sevincin ardından süpürgemden indiğim gibi Silvia'nın saçlarına yapışıyorum. Neye uğradığını şaşıran kız bana vurmaya çalışıyor. Yih yih! Herkes birbirine girdi bari ben de öfkemi senden çıkarayım. Yaşasın kötülük!

Bir kıza vurmak istemediğim için Indis'i sadece izlemekle yetiniyorum, tam o anda Nicole süpürgesiyle üzerime uçuyor ve beni düşürüyor. Ne şanslıyım ki düşerken kızı da süpürgesinden düşürmeyi başarıyorum ve hiç acımdan yumruğu burnunun ortasına indiriyorum.

Burnum kırıldı, ama Charles bir kere geçirmenin ardından dengesini az da olsa bozmanın verdiği sevinçle Christina'nın yerde çaresiz bir durumda olduğunu görüyorum. Tabi ki de Slytherin başkanı olarak amacım yardım etmek, Indıs'le Christina'yı ayırırken bir iki tokat daha geçiriyorum. Ama artık bu olay daha fazla kızışmamalı...

Slytherinlilerin arda arda bana çarparak geçmelerine pek aldırış etmiyorum. Sınıf başkanı olarak pek fazla sorumluluklarımı benimseyemesem de havada kalanlara uzak bir yer işaret ederek oraya inmelerini istiyorum.
"Indis!" onu hiç bu kadar sinirli gördüğümü hatırlamıyorum.
"Bu her köşe başından çıkan ve otorite havaları kurmayı seven Profesörler de nerede!?" onları da pek umursamıyorum ve Indis'i -onun ne düşündüğünü önemsemeden- çekip karmaşanın ortasından çıkarıyorum. Bana hala çarpmaya devam eden Slytherinliler'e dönüp bakmak için bile tenezül etmeden Hogwartstaki Ravenclaw ortak salonunun yolunu tutuyorum.
"Umarım arkada kalan takım elemanları beni izler!"

Elizabeth'in snitchi yakaladığını görünce sevinç çığlıkları atarak sahaya iniyorum. Oldukça hasar verdiğim William'ın yanından geçerken maç sırasında yeterince acı verdiğim yetmiyormuş gibi bir de sert bir tokat yapıştırıyorum. Bunu uzun süredir yapmak istemiştim, rahatladığımı fark ederek şaşkınca etrafa bakınan William'a aldırış etmeden sırıtarak diğerlerinin yanına gidiyorum. Ortalık kızışmışa benziyor, Christina o bulanık aşığının hakkından gelecektir!

Süpürgemden atlayıp Silvia'nın yanına koşuyorum ve onu Ellizabeth'in elinden kurtarıyorum. Tam arkamı dönüp gidecekken Larysse bana bir tokat sallıyor. Hiçbir şey söylemeden Silvia ile oradan ayrılıyorum.

Gözüm çok feci derecede ağrıyor. Tekrar açmaya çalıştığımda, bu gözümün bulanık gördüğünü farkediyorum. Ama bunlar beni durduramaz ki! Indis'e feci derecede köpürdüm! Hızla yanına koşuyorum ardından kulağını yırtarmışcasına çekiyorum! Kulak zarı ya da derisi mutlaka yırtılmalı, kanamalı! Bana yaptığını ödemeli! Bu kendini ne zannediyor! Onu artık Norwen da kurtaramaz!

Norwen Indis'i uzaklaştırmaya çalışırken Christina arkadan gelip kızın kulağına yapışmıştı, artık bir kere Nicole'e vurdum diyerek Christina'nın üzerine atlıyorum. Ve takım arkdaşına yaptıklarının intikamını almak istercesine ardı ardına iki yumruk sallıyorum suratına. Sanırım burnu kanamaya başlıyor, umursamıyorum. Norwen ve Indis ile oradan ayrılıyorum.

Burnum kırıldığından hastane kanadına gitmek zorundayım. Bir de aksi gibi kanlar gittikçe çoğalıyor. Ama süpürgesiyle amaçsızca uçan Charles bakıp bu olanların daha bitmediğini bağırarak haykırıyorum. Olanlardan bu kadar kolay sıyrılamazsın.

Ne burnum kaldı ne de gözüm... Ama benim gibi bir yılar mı? Kanlar içinde sahada kalmış olan William'ın üstüne doğru atlayarak hıncımı ondan alıyorum. Çocuğun üzerine atlayıp, yerde uzun uzun olan saçlarını çekiyorum.

Christina'nın William'a saldırdığını görünce tuhaf bir panik yaşasamda hemen bu duyguyu uzaklaştırıyorum ve pis pis sırıtarak izlemekle yetinirken kaçmayan kuzgun var mı diye etrafa bakınıyorum. Gözüme Valentina takılıyor ve kızın üstüne atlayıp sert bir tokat sallıyorum..

Ortalıkta kimsecikler kalmadı. Laryssa'yı görüyor ve gülümsüyorum. Ama çok yoruldum, halim kalmadı. ''Hadi gidelim artık. Bu gerzeği de bırak, boşver.'' Umursamadan Laryssa'yı da alıp gidiyorum. Sahada bir tek Valentina kalmıştır herhalde.

Süpürgemden indiğimde Eliabeth'in saçıma yapıştığını hissediyorum. Birlikte yere düşüyoruz. Ben de onun saçlarını çekiyorum ve yumruk atmaya çalışıyorum. O sırada yanımıza William geliyorve bizi ayırıyor. Sinirle soluyorum ve Elizabeth'in elimde kalmış saçlarını yere atıyorum. Ardından William'ı takip ederek sahadan çıkıyorum.

Her ne kadar Slytherin'leri bir temiz dövmek istesem de omzum ve kolumdaki acı üzerine süpürgeden indikten sonraki sataşmaları buna pek izin vermiyor. Bir ara ödeşeceğimii düşünerek Silvia'yı Elizabeth'ten ayırıyorum ve onu biraz zor da olsa sahadan çıkarıyorum. Yenince bile kavga çıkarıyor bu Slytherin'ler...

İki takımı da göstermiş olduğu çabadan dolayı tebrik ederiz.

» Ladies Of Slytherin